Emilia Morgan

Egipskie piramidy
bajka do słuchania

Opowiadanie z serii bajek edukacyjnych, rozszerza wiedzę o egipskich piramidach. Dowiemy się kto je budował i w jakim celu.

Julka zauważyła, że tato przegląda coś na komputerze. Weszła do pokoju i zapytała:

- Co robisz tato?

- Czytam o budowlach, które były najwyższe na świecie przez prawie 5 tysięcy lat.

- Ale przecież ciągle coś budują wysokiego i za każdym razem słyszę, że jest to najwyższy budynek świata.

- Zgadza się. Aktualnie budowniczy mają do dyspozycji nowoczesne dźwigi i ciężki sprzęt. Budowa wieżowców nie jest już taka trudna jak kiedyś. A w czasach, o których czytam, wszystkie prace były wykonywane ręcznie – odpowiedział tato.

- Czy ja mogę posłuchać o tych starych wieżowcach? – zapytała Julka.

- Pewnie, usiądź obok mnie.

Podstawił Julce krzesło, i zaczął czytać: - Przez prawie 5 tysięcy lat Piramida Cheopsa była najwyższą budowlą na świecie, po wybudowaniu miała 146 m do wierzchołka. Dopiero wybudowana w 1889 roku Wieża Eiffla była wyższa. Do dziś architekci i budowniczy zastanawiają się jak w czasach starożytnych wybudowano te ogromne pomniki, bez użycia nowoczesnych urządzeń.

Piramidy egipskie były pomnikami zmarłych, ale nie zawsze służyły za grobowiec, miały także stanowić dom dla duszy zmarłego. Były symbolem boskości faraona, jego przetrwania i władzy przezwyciężającej nawet śmierć.

Pierwsze groby faraonów, zwane mastabami, były proste. Były to kwadratowe budynki z pomieszczeniem wewnątrz na trumnę, mumię i rzeczy potrzebne zmarłemu po śmierci.  Potem zaczęto stawiać na nich kolejne, mniejsze mastaby i w ten sposób powstały pierwsze piramidy schodkowe.

Późniejsze piramidy mają już gładkie boki, tworząc rampę wiodącą faraona do nieba.

Budowa piramidy była niesłychanie wielkim i drogim przedsięwzięciem. Wymagało to ogromnych umiejętności i pracy wielu tysięcy ludzi. Astronomowie badali gwiazdy, aby określić najlepsze położenie budowli, matematycy i architekci kreślili plany, kamieniarze ciosali skalne bloki, a nadzorcy organizowali pracę robotników. Podstawą piramidy był kwadrat; cztery boki miały prawie identyczne długości. Najpierw wznoszono rdzeń piramidy, potem wciągano po rampach bloki tworzące wierzchnie pokrycie. Układano je od góry w dół. Kamienne bloki trzeba było przewieść barkami na miejsce, z oddalonych dziesiątki kilometrów kamieniołomów; następnie bloki należało odpowiednio wygładzić i dostarczyć na miejsce budowy. Jeden taki blok ważył ok. 2 tony, to tyle, co dorosły hipopotam. Robotnicy przeciągali je po gładkich drewnianych rolkach pokrytych śliskim błotem i usypanej z ziemi rampie, wiodącej w górę piramidy. Wnętrze piramidy wypełnione było zawiłymi korytarzami, pięknie zdobionymi galeriami i komorami grobowymi.

 
- To te bloki kamienne były sporo większe od cegły – z uznaniem pokiwała głową Julka.

- O tak! – potwierdził tato – Dużo większe. Trudno jest nam dziś sobie wyobrazić, w jaki sposób, ponad 2 500 lat p.n.e., prawie trzy miliony metrów sześciennych bloków kamiennych, wyniesiono na wysokość stu kilkudziesięciu metrów i dokładnie ułożono. Piramidy są jednym z najbardziej imponujących zabytków starożytnego świata, i nadal można je podziwiać.

- Pojedziemy je obejrzeć? – padło krótkie pytanie Julki.

- Czemu nie, musimy tylko dobrze zaplanować wyprawę.

 

Komentarze

1
Zofia
1 year ago
bardzo pouczające
Like Like Odpowiedz | Odpowiedz z cytatem | Cytować
1
Agnieszka
1 year ago
dziękuje bedzie do szkoły
Like Like Odpowiedz | Odpowiedz z cytatem | Cytować

Dodaj komentarz

Będzie mi miło, jeśli zostawisz swoją opinię.

Wyślij